کد مطلب:225611 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:208
امام رضا از ولادت تا امامت
شهر مدینه از آن زمانی كه قدم مبارك حبیب خدا صلی الله علیه و آله بر آن گذارده شد و مدینة النبی نام گرفت، و مركز نزول وحی الهی واقع گردید، محبوبیت خاصی در قلوب مسلمین پیدا كرد.
در سحرگاه یازدهم ذی القعده سال صد و چهل و هشت هجری قمری [1] .
، پیشوای هفتم شیعیان جهان علیه السلام در انتظار مولود عزیزی به سر می برد. عزیزی كه نام او علی، كنیه مباركش ابوالحسن علیه السلام، و القاب شریفش، رضا، صابر، رضی و وحی می باشد؛ و مشهورترین آنها، رضاست.
آری! در آن سحرگاه، خداوند مهربان چشم هفتمین حجت خود را روشن كرد، و دامن پر مهر حضرت نجمه علیهاالسلام [2] .
را با ولادت میوه ی دلش، علی علیه السلام منور نمود! امام هفتم شیعیان علیه السلام در بین ائمه ی اطهار علیهم السلام دارای فرزندان بیشتری می باشد؛ به طوری كه سی و هفت فرزند برای ایشان نقل نموده اند. علاوه بر حضرت رضا علیه السلام، چند تن دیگر از فرزندان آن بزرگوار، از جمله: حضرت معصومه علیهاالسلام در قم، حضرت احمد بن موسی علیه السلام (شاه چراغ) در شیراز، و حضرت حمزة بن موسی علیه السلام در جوار قبر مطهر حضرت عبدالعظیم
[ صفحه 13]
حسنی علیه السلام، و بسیاری دیگر از آن بزرگواران در ایران اسلامی مدفون می باشند.
در بین فرزندان امام كاظم علیه السلام حضرت رضا علیه السلام از همه برجسته تر می نمود، و از همان اوان زندگی دارای فضایل منحصر به فردی بود. امام موسی ابن جعفر علیه السلام به دفعات مكرر، او را به عنوان امام و پیشوای مسلمین و وصی بعد از خودش معرفی می كرد.
نعیم قابوسی می گوید:
روزی در محضر مبارك مولا و مقتدایم، حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام بودم، كه آن حضرت خطاب به من فرمودند: «پسرم علی، بزرگترین، برگزیده ترین، و محبوبترین فرزندانم در نزد من می باشند. او به جفر می نگرد، كه هیچ كس جز پیامبر صلی الله علیه و آله یا وصی پیامبر صلی الله علیه و آله به جفر نمی نگرد.» [3] .
همچنین جناب نعیم بن صحاف (علیه الرحمه) نقل می كند:
من، هشام بن حكم، و علی بن یقطین در بغداد بودیم، كه جناب علی بن یقطین (علیه الرحمه) خطاب به ما گفت: در محضر مبارك عبد صالح خدا، حضرت امام كاظم علیه السلام بودم، كه آن امام همام علیه السلام خطاب به من فرمودند: «ای علی بن یقطین! این علی، سرور فرزندان من است. بدان كه، من كنیه ی خودم - ابوالحسن - را به او عطا كردم.» [4] .
روزی داوود رضی (علیه الرحمه) خطاب به پیشوای هفتم شیعیان علیه السلام فرمود: «یا اباابراهیم! فدایت شوم! سن و سالم زیاد شده و پیر گشته ام. دستم را بگیر، و مرا از آتش دوزخ نجات بده، و صاحبم را بعد از خود، به من معرفی كن.» آن حجت خدا علیه السلام رو به میوه ی دلش، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام نمودند و فرمودند: «هذا صاحبكم من بعدی» [5] .
یعنی: «این پسرم، صاحب اختیار شما بعد از من می باشد.»
آری! عزیزان! اینها و هزاران دلیل دیگر، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام را به عنوان هدایتگر شیعه و وصی رسول خدا صلی الله علیه و آله بعد از شهادت امام موسی كاظم علیه السلام به جهان اسلام معرفی نمود.
[ صفحه 14]
در سحرگاه یازدهم ذی القعده سال صد و چهل و هشت هجری قمری [1] .
، پیشوای هفتم شیعیان جهان علیه السلام در انتظار مولود عزیزی به سر می برد. عزیزی كه نام او علی، كنیه مباركش ابوالحسن علیه السلام، و القاب شریفش، رضا، صابر، رضی و وحی می باشد؛ و مشهورترین آنها، رضاست.
آری! در آن سحرگاه، خداوند مهربان چشم هفتمین حجت خود را روشن كرد، و دامن پر مهر حضرت نجمه علیهاالسلام [2] .
را با ولادت میوه ی دلش، علی علیه السلام منور نمود! امام هفتم شیعیان علیه السلام در بین ائمه ی اطهار علیهم السلام دارای فرزندان بیشتری می باشد؛ به طوری كه سی و هفت فرزند برای ایشان نقل نموده اند. علاوه بر حضرت رضا علیه السلام، چند تن دیگر از فرزندان آن بزرگوار، از جمله: حضرت معصومه علیهاالسلام در قم، حضرت احمد بن موسی علیه السلام (شاه چراغ) در شیراز، و حضرت حمزة بن موسی علیه السلام در جوار قبر مطهر حضرت عبدالعظیم
[ صفحه 13]
حسنی علیه السلام، و بسیاری دیگر از آن بزرگواران در ایران اسلامی مدفون می باشند.
در بین فرزندان امام كاظم علیه السلام حضرت رضا علیه السلام از همه برجسته تر می نمود، و از همان اوان زندگی دارای فضایل منحصر به فردی بود. امام موسی ابن جعفر علیه السلام به دفعات مكرر، او را به عنوان امام و پیشوای مسلمین و وصی بعد از خودش معرفی می كرد.
نعیم قابوسی می گوید:
روزی در محضر مبارك مولا و مقتدایم، حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام بودم، كه آن حضرت خطاب به من فرمودند: «پسرم علی، بزرگترین، برگزیده ترین، و محبوبترین فرزندانم در نزد من می باشند. او به جفر می نگرد، كه هیچ كس جز پیامبر صلی الله علیه و آله یا وصی پیامبر صلی الله علیه و آله به جفر نمی نگرد.» [3] .
همچنین جناب نعیم بن صحاف (علیه الرحمه) نقل می كند:
من، هشام بن حكم، و علی بن یقطین در بغداد بودیم، كه جناب علی بن یقطین (علیه الرحمه) خطاب به ما گفت: در محضر مبارك عبد صالح خدا، حضرت امام كاظم علیه السلام بودم، كه آن امام همام علیه السلام خطاب به من فرمودند: «ای علی بن یقطین! این علی، سرور فرزندان من است. بدان كه، من كنیه ی خودم - ابوالحسن - را به او عطا كردم.» [4] .
روزی داوود رضی (علیه الرحمه) خطاب به پیشوای هفتم شیعیان علیه السلام فرمود: «یا اباابراهیم! فدایت شوم! سن و سالم زیاد شده و پیر گشته ام. دستم را بگیر، و مرا از آتش دوزخ نجات بده، و صاحبم را بعد از خود، به من معرفی كن.» آن حجت خدا علیه السلام رو به میوه ی دلش، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام نمودند و فرمودند: «هذا صاحبكم من بعدی» [5] .
یعنی: «این پسرم، صاحب اختیار شما بعد از من می باشد.»
آری! عزیزان! اینها و هزاران دلیل دیگر، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام را به عنوان هدایتگر شیعه و وصی رسول خدا صلی الله علیه و آله بعد از شهادت امام موسی كاظم علیه السلام به جهان اسلام معرفی نمود.
[ صفحه 14]
[1] شيخ مفيد، الارشاد، ص 5900، احمد احمدي بيرجندي، چهارده اختر تابناك، ص 186.
[2] علامه حلي، المستجاد، ص 208، (نام اصلي ايشان، تكتم بود، اما برخي آن بزگوار را، ام البنين، بويه و شقرا نيز نام برده اند. او زني با فضيلت بود كه شاعر عرب در مدح وي چنين سروده:
الا ان خير الناس نفسا و ولدا
و هطا و اجدادا اعلي المعظم
اتتنا به للعلم و العلم ثاهنا
اماما يوهاي حجة الله تكتم.
[3] شيخ مفيد (ره)، الارشاد، ج 2، ص 180.
[4] علامه حلي (ره)، المستجاد (ترجمه)، ص 210.
[5] همان، ص 209.